OLE benoveert III - Rouwend breken

 Het is alweer even geleden dat ik schreef over het huis. Het stond ook totaal niet bovenaan onze prioriteitenlijst uiteraard toen Max ons verliet. Maar naast rouwen is doorgaan ook enorm belangrijk. Want ook al willen we Max niet vervangen gaat, ondanks het verdriet, wel de gedachten over een nieuwe hond door de gedachten. Maar een nieuwe hond komt er niet voordat er een nieuw dak komt. En dát, dát kan nog wel even duren. 

Wat heel goed naar boven kwam tijdens het rouwen is dat Olivier en ik een heel andere manier van rouwen hebben. We wisten dat niet. Nog nooit in de afgelopen 8 jaar rouwden we samen. Ik verloor 2 grootmoeders, we bezochten verschillende uitvaarten, maar samen rouwen? Dat deden we nog niet. 

Als ik rouw, dan praat ik, schrijf ik, huil ik. Kortom ik gooi mij in een wedstrijdbad vol emoties en ik probeer naar de overkant te zwemmen. In 1 stuk. Olivier niet. Olivier die komt in hetzelfde bad maar is bijzonder genoeg, sterk genoeg om af en toe naar de kant te gaan en adem te halen. Af en toe te stoppen met verdrietig zijn. Best een beetje jaloers ben ik daar op. Goed, terug naar ons huis. 

Tijdens dat rouwproces moest Olivier ook slopen. Dus trokken we naar ons huis. Onze 2e verdieping moest, moet, het huis uit om te zorgen dat de aannemer de 2e verdieping kan storten. 

Ik ben even terug gaan krijgen naar de vorige post over de benovatie en ik heb gezien dat ik een stuk over dreig te slaan. Dus laat me even terug spoelen.

Inmiddels is het beton van de 1e verdieping gegoten. 

Die droogtijd is inmiddels ver voorbij. De aannemer heeft ook gelijk de muren geplaatst die nodig zijn voor de potten en balken voor de 2e verdieping. En waarop gelijk ook is verder gelegd. Het kleine dwarse muurtje is waar vroeger onze glazen deur stond. Ik hoop binnen nu en een half jaar (ik geef mezelf de tijd) posts te maken waarin ik aan kan geven wat was, wat nu is en wat gaat komen. Per verdieping. 

Enfin, de verdieping ligt er, de muur staat en al die werken die we gepland hadden te doen in die 3 weken droogtijd zijn maar half gedaan. Tijd voor onszelf en Max (zowel alive as dead) bleek ook broodnodig. De 1e to do was het leeghalen van de 2e verdieping. Het is opvallend hoe op zo'n moment er toch altijd meer op zo'n verdieping staat dan dat je in je geheugen had. Dus er zijn een aantal dagen gespendeerd aan dozen inpakken, dingen weggooien, kasten uit elkaar halen. We hebben onze Ikea-hack Billy verhuisd van de overloop naar de garage van mijn schoonouders. Ook moesten we beslissingen nemen zoals wc/douchekop/douchebak etc wegdoen of houden voor beneden? 

Inmiddels zijn we in een stadium waar breken mogelijk is en kregen we tussendoor goed nieuws. Het toekomstige dakterras is momenteel, net als de vorige keuken, beton. Dit uitbreken kunnen we niet zelf en is bijgevolg een zeer grote hap uit het budget. Aannemer en architect hebben geconstateerd, besloten en geadviseerd dat het beton kan blijven zitten. De achterkamer zat altijd al lager, we gaan sowieso zakken, dus dat is goed nieuws. 

Nu dienen we enkel nog de verdieping af te breken en al het vuil naar beneden te brengen. No biggie right? Eerlijk gezegd lijkt het dit keer inderdaad relatief makkelijk. 

Het laminaat en vinyl is bijna overal weg. Op de achterkamer (het toekomstige terras) zijn we begonnen met het verwijderen van de zwevende vloer. Geen zwevend/vals plafond. Een zwevende vloer. Olivier is een grote fan van Aladdin maar dat was nu ook weer niet nodig. 

Beton + glaswol + balken over de breedte van ons huis + balken over de lengte van ons huis + latjes om de gaten op te vullen + heel veel spijkers + planken vloer + vinyl = de verrassing onder het laminaat dat we zelf hebben gelegd. Technisch gezien was het vinyl dus geen verrassing meer. 

Komend weekend is een weekend voor ons. Een weekend weg van het huis, een weekend vol sprookjes en magie. Volgende week is het weer bikkelen. Vrijdag 1 oktober komt Easykit  de elektriciteit brengen en deel van het sanitair. Laten we zeggen dat we eind oktober een flinke vooruitgang willen hebben gemaakt zodat we eindelijk opnieuw naar de bank kunnen. 

We hebben de bank opnieuw gecontacteerd en die hebben om facturen gevraagd van onze investeringen. Daarop hebben we besloten eerst onze 2e verdieping te laten steken. Dat maakt het huis nog steviger, duurzamer en brandveiliger. Een hoop -er's in ieder geval. 

Voor nu stopt het verhaal weer even. Het is weer even aan ons om verder te werken. Zelf ga ik 2 oktober voor een trouwjurk kijken, want ook al gaat het huis tergend langzaam vooruit en ook al lijkt de trouw momenteel financieel helemaal niet meer haalbaar, we willen echt heel graag trouwen. En echt heel graag op de datum die we hebben gekozen. 

Nou nou, dat was weer een hele lap tekst. Beloven dat ik volgende keer korter zal doen, daar ga ik mee stoppen, dat lukt me toch niet.