Aan de jonge werkende partner-mantelzorger - Dag van de Mantelzorg 2018
Beste jonge werkende partner-mantelzorger
Welkom in de groep apart. Welkom in de groep van niet zo bekenden, laat staan erkenden. Welkom in de groep waar liefde en zorg voor partners centraal staan. Waar een balans vinden om geen hulpverlener te worden maar vooral partner te blijven soms zo moeilijk kan zijn. Welkom in de wereld waarin herkenning groot is en waarbuiten onbegrip vaak nog groter. Welkom in de groep waar bij leeftijdsgenoten de wereld draait om trouwen, kinderen, carrière maken,... terwijl wij ons druk maken om zo min mogelijk ziek zijn.
Vandaag is het Dag van de Mantelzorg. Als je googelt op Dag van de Mantelzorg kom je nog te weinig relevante websites tegen. Laat staan voor jonge partner-mantelzorgers. Waar kunnen we ons ei kwijt? Waar kunnen we terecht met praktische vragen?
Lieve mantelzorger, partner-mantelzorger. We worden wat in een hoekje gestoken. We zijn partner en mantelzorger. Wij zijn liefhebbend en zorgend. We willen seks hebben zonder de pijntjes en ongemakken uit het oog te verliezen. We willen genieten van de vakantie zonder na te denken over pillen, naalden, verbanden,...
Medische attesten, voorschriften voor medicatie, afspraken in ziekenhuizen, sociale afspraken die geannuleerd worden omwille van gezondheidsredenen, koppige buien omdat de gezondheid in de weg zit. Emoties. Omdat we een partner zien lijden. Omdat we een partner zien leiden. Om tranen, overwinningen, teleurstellingen. Emoties alom. Soms delen we ze. Soms zijn we samen één. Maar soms ook zijn we eerst en bovenal steun en maken we daarna ruimte voor onze emoties, onze zorgen maar bovenal onze onmacht.
Al bijna 5 jaar lang heb ik een fantastische mantelzorger, al 5 jaar lang ben ik een (fantastische?) mantelzorger. Wij zijn een jonge partner-mantelzorgers gezin. Twee chronisch zieken samen één. Het brengt veel begrip maar op sommige moeilijke momenten ook moeilijke momenten. Want als bij ons allebei de gezondheid tegen zit dan is de temperatuur ofwel ver onder nul ofwel ver, maar dan ook ver, daarboven.
Op Facebook bedankte ik reeds onze mantelzorgers, maar op deze manier wil ik graag alle mantelzorgers bedanken. Vragen hoe het met ze gaat en vragen of ze niet vergeten voor zichzelf te zorgen? Maar niet stoppen. Vragen aan zij die daarover gaan, of het mogelijk is om meer te voorzien voor ons. En dat kan gaan van financiële steun, naar praktische ondersteuning of simpelweg de aanpassing van beeldmateriaal. Wij zijn niet oud, wij zitten niet allemaal in een rolstoel hebben noch allemaal een fysieke beperking.
Welkom in de groep apart. Welkom in de groep van niet zo bekenden, laat staan erkenden. Welkom in de groep waar liefde en zorg voor partners centraal staan. Waar een balans vinden om geen hulpverlener te worden maar vooral partner te blijven soms zo moeilijk kan zijn. Welkom in de wereld waarin herkenning groot is en waarbuiten onbegrip vaak nog groter. Welkom in de groep waar bij leeftijdsgenoten de wereld draait om trouwen, kinderen, carrière maken,... terwijl wij ons druk maken om zo min mogelijk ziek zijn.
Vandaag is het Dag van de Mantelzorg. Als je googelt op Dag van de Mantelzorg kom je nog te weinig relevante websites tegen. Laat staan voor jonge partner-mantelzorgers. Waar kunnen we ons ei kwijt? Waar kunnen we terecht met praktische vragen?
Lieve mantelzorger, partner-mantelzorger. We worden wat in een hoekje gestoken. We zijn partner en mantelzorger. Wij zijn liefhebbend en zorgend. We willen seks hebben zonder de pijntjes en ongemakken uit het oog te verliezen. We willen genieten van de vakantie zonder na te denken over pillen, naalden, verbanden,...
Medische attesten, voorschriften voor medicatie, afspraken in ziekenhuizen, sociale afspraken die geannuleerd worden omwille van gezondheidsredenen, koppige buien omdat de gezondheid in de weg zit. Emoties. Omdat we een partner zien lijden. Omdat we een partner zien leiden. Om tranen, overwinningen, teleurstellingen. Emoties alom. Soms delen we ze. Soms zijn we samen één. Maar soms ook zijn we eerst en bovenal steun en maken we daarna ruimte voor onze emoties, onze zorgen maar bovenal onze onmacht.
Al bijna 5 jaar lang heb ik een fantastische mantelzorger, al 5 jaar lang ben ik een (fantastische?) mantelzorger. Wij zijn een jonge partner-mantelzorgers gezin. Twee chronisch zieken samen één. Het brengt veel begrip maar op sommige moeilijke momenten ook moeilijke momenten. Want als bij ons allebei de gezondheid tegen zit dan is de temperatuur ofwel ver onder nul ofwel ver, maar dan ook ver, daarboven.
Afbeelding is van Suus van den Akker (Invoorzorg.nl) |
Op Facebook bedankte ik reeds onze mantelzorgers, maar op deze manier wil ik graag alle mantelzorgers bedanken. Vragen hoe het met ze gaat en vragen of ze niet vergeten voor zichzelf te zorgen? Maar niet stoppen. Vragen aan zij die daarover gaan, of het mogelijk is om meer te voorzien voor ons. En dat kan gaan van financiële steun, naar praktische ondersteuning of simpelweg de aanpassing van beeldmateriaal. Wij zijn niet oud, wij zitten niet allemaal in een rolstoel hebben noch allemaal een fysieke beperking.
Reacties
Een reactie posten