Over lijstjes, linker- en rechterhanden en trots.
In het dagelijks leven schrijf ik veel. Ik schrijf op wat ik dreig te vergeten, wat ik niet mag vergeten en wat ik halverwege het pakken van mijn pen al ben vergeten. De deur ga ik niet uit zonder mijn gsm, agenda en pen. Een grote voorwaarde van een goede agenda is bijgevolg veel en praktische notitieruimte. Op diverse manieren heb ik geprobeerd vergaderverslagen, to-do's en boodschappenlijstjes te digitaliseren maar meestal val ik na enkele dagen (of hooguit weken) terug naar papier. What can I say? Ik hou er gewoon van hoe mijn pen over het papier kan gaan. Hoe de punt bij bepaalde rondingen het papier iets harder naar beneden drukt.
Al jaren probeer ik een perfecte combinatie te vinden tussen agenda en notitesysteem. Succes, Hema-agenda, gratis agenda met losse notities... Niets leek ideaal te zijn. De Succes organiser had zeker zijn pluspunten maar de ringen in het midden sleepten hem te ver naar het vriespunt. En ook mijn Moleskine look-a-like kwam aardig in de buurt met de week op de linkerpagina en notitiemogelijkheid op de rechterkant. De maandoverzichten en een vakje waar ik dingen in kon doen zorgden ervoor dat ik hem een jaar lang met veel plezier heb gebruikt.
De buitenkant, met vanuit het midden een elastiek dat alles bij elkaar kan houden. |
En de Midori helemaal open. Bij een volgende versie moet ik rekening houden met een bredere rug en een hogere kaft. Nu is er weinig speling aan de boven en onderkant. Dat mag net iets meer zijn. |
Reacties
Een reactie posten